Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άνθρωπος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άνθρωπος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 6 Μαΐου 2013
Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012
Τοις ποίων ρήμασι πειθόμενοι μωρέ;
Της
Δεν σε αναγνωρίζω ρε φίλε. Δεν σε αναγνωρίζω ρε άνθρωπε Έλληνα του διαβόητου 21ου αιώνα. Ούτε συμπολίτη θέλω να σε πω, ποτέ σύντροφος άλλωστε δεν ήσουν, εκείνο δε το συνάνθρωπε, εκείνο το ρε πατριώτη, κάπου κάπου σου κόλλαγε και δεν μετάνιωνα την καλημέρα που αντάλλασσα μαζί σου. Ησουνα περήφανος για την προσφυγική καταγωγή σου. Κι ο διπλανός μας ακόμη περισσότερο, εκείνος που ανδρώθηκε στις γερμανικές αλυσίδες παραγωγής αλλά έμεινε λεύτερος, έλεγε, στο πνεύμα. Αμ εκείνη την άλλη τη φιλενάδα μας, την κοσμοπολίτισσα, που της άρεσε η έθνικ μουσική κι έκλαιγε με τα παιδάκια στα φανάρια και για τη δυστυχισμένη καντηλανάφτισσα, τη Ρουμάνα χήρα που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, όχι μόνο δεν την αναγνωρίζω, αλλά δεν θέλω να την ξέρω.
Σας κοιτάω και βλέπω φάτσες τραβηγμένες απ΄ το μίσος. Μια φανατίλα, καλά κρυμμένη πίσω απ΄ το μικροαστισμό σας, έχει ποτίσει ακόμα και τις ρυτίδες των βλεφάρων σας. Το μάτι σας γέμισε απ΄ εκείνους τους κόκκους σκιάς που σπάνε το φως της καλοσύνης, και το δείχνουν όπως είναι, μάτι θεριού πεινασμένου και ματαιόδοξου, μάτι απαίδευτο στο κάλλος. Μόλις δείτε ή ακούσετε πως κάποιος άθλιος ψωροκασίδης, ντυμένος στα μαύρα Ελληναράς, χτύπησε, έσφαξε, έλιωσε έναν όποιον αλλοεθνή, αλλόθρησκο, αλλόδοξο, αλλόχρωμο, μετανάστη, που όμως να μην είναι ματσωμένος τουρίστας που αφήνει γερό πουρμπουάρ, λάμπετε. Γυαλίζει εκείνο το φοβισμένο σκατόψυχο, που έλεγε κι η γιαγιά μου, εγώ σας. Θεριεύει σα μουσολίνικο λοφίο φτιαγμένο από χιτλερικό μουστάκι και στολίζει το καθαρό σας κούτελο σαν κέρατο βερνικωμένο. Θυμώνετε με κάθε ψίθυρο ότι το θύμα ήταν άνθρωπος και δη απόκληρος και δυστυχισμένος, ξωπεταμένος από θεούς κι ανθρώπους, κι είχε κι αυτός κάπου μια μάνα ή ένα παιδί που τον κλαίνε. Στ΄ αρχ... σας, μολογάτε. Να μην ερχότανε. Να μην περιέφερε το σκούρο δέρμα του, ο λιγδιάρης, ο διαφορετικός, ο οπωσδήποτε γι' αυτό το λόγο κλέφτης, φονιάς, απατεώνας.
Σας ξεσκάτισε τη μάνα. Σας μάζεψε τον κήπο. Έφτυνε το γυαλισμένο αυτοκίνητο να μην σας το ματιάσουνε έτσι που το είχε γλείψει κι άστραφτε το χρήμα σας. Κράτησε τα χωράφια και την επιδότησή σας ζωντανά. Χρόνια τώρα, πάνω από δυο δεκαετίες. Εκανε πόρτα στο μαγαζί. Επλυνε γονατιστός και σκάλες και βρωμιές. Σας έβαψε το σπίτι. Κάθε μπουκιά λαδιού και κάθε κόκκος φράουλας έχει μια σταγόνα απ΄ τον ιδρώτα του. Τον ιδρώτα του μετανάστη. Το ακαθάριστο εθνικό σας προϊόν έχει ένα μεγάλο ποσοστό τοις εκατό απ΄ το αίμα του. Εσείς οι Νεοέλληνες, οι φωναχτεροί. Οχι όλοι. Οι μπουρδελοκάφτες, τα πρωταθλητάκια του πισώπλατου μαχαιρώματος, οι κουραδόμαγκες του μόχθου του άλλου, τα φασισταριά της διπλανής πόρτας, εσείς δεν ήσασταν που γινόσασταν έξαλλοι όταν σας έλεγαν τον πατέρα τουρκόσπορο και τη μάνα παστρικιά;
Έχει και αλήτες και φονιάδες ανάμεσό τους, λέτε. Σίγουρα έχει. Οπως έχει κι ανάμεσό μας. Παιδεραστές, λαμόγια, βιαστές, φονιάδες. Ράτσα καθαρή από έγκλημα πού θα την βρείτε ωρέ ρατσιστές, φυλή ανώτερη της τάξης των τιμολογημένων ηλιθίων από επιλογή; Εσείς που δεν μπορείτε να καταλάβετε μήτε γράμμα απ΄ την προτροπή του ποιητή: «Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις...νά τη πετιέται από 'ξαρχής. Αντριεύει και θεριεύει. Και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου...». Καβαλάτε μια μηχανή, με μαύρο μπλουζί φτιαγμένο από παιδιά δούλους στο Μπαγκλαντές, ένα λοστάρι, μια κάμα μαχαιριού δουλεμένη από μετανάστες πάλι, κάπου στην κεντρική Ευρώπη των δανειστών και κυνηγάτε ως δράκους κάτι αφύλαχτα αδύναμα ανθρωπάκια του θεού χωρίς στον ήλιο μοίρα. Κι ύστερα πάτε στη μάνα ή την γκόμενα να σας πλύνει τη ρατσιστική αδρεναλίνη απ΄ τα σώβρακα που βρέχονται γιατί δεν βρήκατε αντίσταση κι ήταν εύκολο το φονικό... Σιγά ρε πατριδοκάπηλοι και πατριδοκλέφτες. Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, λέει ο εθνικός Σολωμός, που δεν ήξερε και καλά τα ελληνικά, είναι η ελευθερία. Οχι από τα σπαρμένα πτώματα Ιρακινών, Πακιστανών, Πολωνών, Αλβανών, των εξαθλιωμένων θυμάτων των καπιταλιστών χορηγών σας... Μάσκες Ελλήνων γεμίσαμε κι η χώρα αιματηρός καρνάβαλος κατάντησε. Τοις ποίων ρήμασι πειθόμενοι μωρέ;
Ω! ξειν αγγέλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Λιάνας Κανέλλη
(Από τον «Ριζοσπάστη»)
(Από τον «Ριζοσπάστη»)
Δεν σε αναγνωρίζω ρε φίλε. Δεν σε αναγνωρίζω ρε άνθρωπε Έλληνα του διαβόητου 21ου αιώνα. Ούτε συμπολίτη θέλω να σε πω, ποτέ σύντροφος άλλωστε δεν ήσουν, εκείνο δε το συνάνθρωπε, εκείνο το ρε πατριώτη, κάπου κάπου σου κόλλαγε και δεν μετάνιωνα την καλημέρα που αντάλλασσα μαζί σου. Ησουνα περήφανος για την προσφυγική καταγωγή σου. Κι ο διπλανός μας ακόμη περισσότερο, εκείνος που ανδρώθηκε στις γερμανικές αλυσίδες παραγωγής αλλά έμεινε λεύτερος, έλεγε, στο πνεύμα. Αμ εκείνη την άλλη τη φιλενάδα μας, την κοσμοπολίτισσα, που της άρεσε η έθνικ μουσική κι έκλαιγε με τα παιδάκια στα φανάρια και για τη δυστυχισμένη καντηλανάφτισσα, τη Ρουμάνα χήρα που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, όχι μόνο δεν την αναγνωρίζω, αλλά δεν θέλω να την ξέρω.
Σας κοιτάω και βλέπω φάτσες τραβηγμένες απ΄ το μίσος. Μια φανατίλα, καλά κρυμμένη πίσω απ΄ το μικροαστισμό σας, έχει ποτίσει ακόμα και τις ρυτίδες των βλεφάρων σας. Το μάτι σας γέμισε απ΄ εκείνους τους κόκκους σκιάς που σπάνε το φως της καλοσύνης, και το δείχνουν όπως είναι, μάτι θεριού πεινασμένου και ματαιόδοξου, μάτι απαίδευτο στο κάλλος. Μόλις δείτε ή ακούσετε πως κάποιος άθλιος ψωροκασίδης, ντυμένος στα μαύρα Ελληναράς, χτύπησε, έσφαξε, έλιωσε έναν όποιον αλλοεθνή, αλλόθρησκο, αλλόδοξο, αλλόχρωμο, μετανάστη, που όμως να μην είναι ματσωμένος τουρίστας που αφήνει γερό πουρμπουάρ, λάμπετε. Γυαλίζει εκείνο το φοβισμένο σκατόψυχο, που έλεγε κι η γιαγιά μου, εγώ σας. Θεριεύει σα μουσολίνικο λοφίο φτιαγμένο από χιτλερικό μουστάκι και στολίζει το καθαρό σας κούτελο σαν κέρατο βερνικωμένο. Θυμώνετε με κάθε ψίθυρο ότι το θύμα ήταν άνθρωπος και δη απόκληρος και δυστυχισμένος, ξωπεταμένος από θεούς κι ανθρώπους, κι είχε κι αυτός κάπου μια μάνα ή ένα παιδί που τον κλαίνε. Στ΄ αρχ... σας, μολογάτε. Να μην ερχότανε. Να μην περιέφερε το σκούρο δέρμα του, ο λιγδιάρης, ο διαφορετικός, ο οπωσδήποτε γι' αυτό το λόγο κλέφτης, φονιάς, απατεώνας.
Σας ξεσκάτισε τη μάνα. Σας μάζεψε τον κήπο. Έφτυνε το γυαλισμένο αυτοκίνητο να μην σας το ματιάσουνε έτσι που το είχε γλείψει κι άστραφτε το χρήμα σας. Κράτησε τα χωράφια και την επιδότησή σας ζωντανά. Χρόνια τώρα, πάνω από δυο δεκαετίες. Εκανε πόρτα στο μαγαζί. Επλυνε γονατιστός και σκάλες και βρωμιές. Σας έβαψε το σπίτι. Κάθε μπουκιά λαδιού και κάθε κόκκος φράουλας έχει μια σταγόνα απ΄ τον ιδρώτα του. Τον ιδρώτα του μετανάστη. Το ακαθάριστο εθνικό σας προϊόν έχει ένα μεγάλο ποσοστό τοις εκατό απ΄ το αίμα του. Εσείς οι Νεοέλληνες, οι φωναχτεροί. Οχι όλοι. Οι μπουρδελοκάφτες, τα πρωταθλητάκια του πισώπλατου μαχαιρώματος, οι κουραδόμαγκες του μόχθου του άλλου, τα φασισταριά της διπλανής πόρτας, εσείς δεν ήσασταν που γινόσασταν έξαλλοι όταν σας έλεγαν τον πατέρα τουρκόσπορο και τη μάνα παστρικιά;
Έχει και αλήτες και φονιάδες ανάμεσό τους, λέτε. Σίγουρα έχει. Οπως έχει κι ανάμεσό μας. Παιδεραστές, λαμόγια, βιαστές, φονιάδες. Ράτσα καθαρή από έγκλημα πού θα την βρείτε ωρέ ρατσιστές, φυλή ανώτερη της τάξης των τιμολογημένων ηλιθίων από επιλογή; Εσείς που δεν μπορείτε να καταλάβετε μήτε γράμμα απ΄ την προτροπή του ποιητή: «Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις...νά τη πετιέται από 'ξαρχής. Αντριεύει και θεριεύει. Και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου...». Καβαλάτε μια μηχανή, με μαύρο μπλουζί φτιαγμένο από παιδιά δούλους στο Μπαγκλαντές, ένα λοστάρι, μια κάμα μαχαιριού δουλεμένη από μετανάστες πάλι, κάπου στην κεντρική Ευρώπη των δανειστών και κυνηγάτε ως δράκους κάτι αφύλαχτα αδύναμα ανθρωπάκια του θεού χωρίς στον ήλιο μοίρα. Κι ύστερα πάτε στη μάνα ή την γκόμενα να σας πλύνει τη ρατσιστική αδρεναλίνη απ΄ τα σώβρακα που βρέχονται γιατί δεν βρήκατε αντίσταση κι ήταν εύκολο το φονικό... Σιγά ρε πατριδοκάπηλοι και πατριδοκλέφτες. Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, λέει ο εθνικός Σολωμός, που δεν ήξερε και καλά τα ελληνικά, είναι η ελευθερία. Οχι από τα σπαρμένα πτώματα Ιρακινών, Πακιστανών, Πολωνών, Αλβανών, των εξαθλιωμένων θυμάτων των καπιταλιστών χορηγών σας... Μάσκες Ελλήνων γεμίσαμε κι η χώρα αιματηρός καρνάβαλος κατάντησε. Τοις ποίων ρήμασι πειθόμενοι μωρέ;
Ω! ξειν αγγέλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Κυριακή 5 Αυγούστου 2012
Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011
«Σοσια…ληστές»
Πώς λέγεται κάποιος που φορτώνει
44 δισ. ευρώ στην πλάτη του εργάτη, του άνεργου, του συνταξιούχου, του
επαγγελματοβιοτέχνη, του αγρότη και από την άλλη από το βιομήχανο, από
τον εφοπλιστή, από τον τραπεζίτη, από το μονοπώλιο, από τον
κεφαλαιοκράτη ζητά το... συμβολικό ποσό των 2,2 δισ. ευρώ;
Μα είναι προφανές:
«Σοσια...ληστής» λέγεται ο άνθρωπος!
Του
Νίκου Μπογιόπουλου
(αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη»)
Τα Μνημόνια και τα χαράτσια, διπλασιάζουν τους τόκους!
Ο προϋπολογισμός τους τα λέει όλα!...
Tο προσχέδιο του προϋπολογισμού για
το 2012 που παρουσίασε η κυβέρνηση των «αντιεξουσιαστών», ανάμεσα στα
πολλά «σοσιαλιστικής» κατευθύνσεως μεγέθη περιλαμβάνει και τα εξής:
1) Μέτρα φοροεισπρακτικά και άλλα που, όπως προβλέπει το προσχέδιο, αποτιμώνται σε 11 δισ. ευρώ.
2) Την ίδια ώρα, στο ίδιο
προσχέδιο, καταγράφεται ότι μόνο για τόκους ο ελληνικός λαός καλείται
εντός του 2012 να πληρώσει προς κάθε λογής τοκογλύφους, κερδοσκόπους,
ομολογιούχους, ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες, περίπου 18 δισ.
ευρώ.
Τι σημαίνουν αυτά:
Ότι ακόμα κι αν οι «σωτήρες», μέσα
από τις αυξήσεις των φόρων, τα χαράτσια και τις μειώσεις των
κοινωνικών δαπανών, μαζέψουν αυτά τα επιπλέον 11 δισ. ευρώ που
προβλέπει ο προϋπολογισμός τους, ακόμα, δηλαδή, κι αν εκτελέσουν το λαό
- αφού αυτά τα μέτρα ισοδυναμούν ακριβώς με εκτέλεση - τότε και πάλι ο
(εκτελεσμένος) λαός θα τους... «χρωστάει» περί τα 7 δισ. ευρώ μέχρι να
συμπληρωθούν τα 18 δισ. που απαιτεί να εισπράξει με τη μορφή τόκων η
πλουτοκρατία!
Με άλλα λόγια:
Οι περίφημες «θυσίες που πιάνουν τόπο» δεν είναι απλώς ένα ψέμα. Είναι ένα έγκλημα.
Μέσα από τα ίδια τα στοιχεία της κυβέρνησης αποδεικνύεται ότι πρόκειται για «θυσίες χωρίς τέλος».
Για θυσίες χωρίς αντίκρισμα.
Για θυσίες που δε γίνονται στο
βωμό της «σωτηρίας» του τόπου, αλλά στο βωμό της σωτηρίας του κεφαλαίου
διά της μεταβίβασης του κόστους της δικής του κρίσης στις πλάτες των
λαϊκών στρωμάτων.
Αυτό που αποδεικνύεται σε κάθε βήμα της κυβέρνησης, κάθε μέρα, κάθε στιγμή, είναι ότι, τελικά:
α) Η πολιτική που περικόπτει
εισοδήματα και καταργεί κοινωνικά δικαιώματα είναι (σύμφωνα με το
προσχέδιο του προϋπολογισμού τους) μια πολιτική που κρατάει τον
ελληνικό λαό δεσμώτη - αιώνια - της φτώχειας, της ανέχειας και του
χρέους.
β) Κάθε χρόνος εφαρμογής αυτής της
πολιτικής είναι η εγγύηση - το λένε τα δικά τους τα νούμερα - πως ο
επόμενος χρόνος θα είναι ακόμα πιο δραματικός.
γ) Κάθε εξοντωτικό μέτρο που παίρνουν δεν είναι το «έσχατο», αλλά ο προθάλαμος του επόμενου!
δ) Κάθε νέο χαράτσι δεν είναι το «τέλος», είναι η αρχή μιας σειράς νέων, ακόμα πιο δυσβάσταχτων, χαρατσιών.
Χαράτσια που όχι μόνο δε μειώνουν τα μελλοντικά βάρη για τους εργαζόμενους, αλλά τα πολλαπλασιάζουν!
Επίσης:
Τα 18 δισ. ευρώ για τους τόκους
που «πρέπει» να πληρώσει ο λαός (και «πρέπει» να τα πληρώσει στο όνομα
ενός χρέους που μόνο οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν το προκάλεσαν)
ισούνται με το 8,3% του ΑΕΠ της χώρας, όπως το υπολογίζει το προσχέδιο
του προϋπολογισμού για το 2012.
Αξίζει εδώ να θυμηθούμε το εξής:
Το 2007, δηλαδή τη χρονιά πριν την εκδήλωση της κρίσης, η Ελλάδα πλήρωνε σε τόκους το 4,2% του ΑΕΠ της.
Τι σημαίνει αυτό:
Ότι στα τρία χρόνια μετά την
εφαρμογή των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων, των εφαρμοστικών μέτρων, των
χαρατσιών, των μειώσεων μισθών, των κεφαλικών φόρων, των εκατοντάδων
χιλιάδων απολύσεων κ.ο.κ., οι «σωτήρες» του τόπου, αυτό που έχουν
καταφέρει είναι ο ελληνικός λαός να πληρώνει... διπλάσιους τόκους ως
ποσοστό του ΑΕΠ απ' ό,τι το 2007!
Αποδεικνύεται, δηλαδή, ότι:
Μετά απ' όλα αυτά τα μέτρα που
αφανίζουν το λαό, μετά απ' όλα αυτά τα μέτρα που υποτίθεται ότι
λαμβάνονται για να μειωθούν τα βάρη από το χρέος, τα βάρη όχι μόνο δε
μειώνονται, όχι μόνο δε σταθεροποιούνται, αλλά... διπλασιάζονται!
Κουίζ
Τα συνολικά φορολογικά έσοδα του προσχεδίου του προϋπολογισμού για το 2012 υπολογίζονται στα 56,3 δισ. ευρώ.
Από αυτά περίπου τα 44 δισ. ευρώ η
κυβέρνηση υπολογίζει να τα εισπράξει μέσα από φόρους και χαράτσια που
βαρύνουν τις πλάτες του ελληνικού λαού.
Τι όμως υπολογίζει να πάρει η κυβέρνηση από τις εταιρείες;
Tο ιλιγγιώδες ποσό των 2,2 δισ. ευρώ!
Και τώρα το κουίζ μας:
Πώς λέγεται κάποιος που φορτώνει
44 δισ. ευρώ στην πλάτη του εργάτη, του άνεργου, του συνταξιούχου, του
επαγγελματοβιοτέχνη, του αγρότη και από την άλλη από το βιομήχανο, από
τον εφοπλιστή, από τον τραπεζίτη, από το μονοπώλιο, από τον
κεφαλαιοκράτη ζητά το... συμβολικό ποσό των 2,2 δισ. ευρώ;
Μα είναι προφανές:
«Σοσια...ληστής» λέγεται ο άνθρωπος!
Όλο το παραπάνω κείμενο είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ριζοσπάστης, 5/10/2011
Κυριακή 8 Μαΐου 2011
«Το Χαμόγελο του Παιδιού»
«Το Χαμόγελο του Παιδιού»… Το Χαμόγελο του δικού μας παιδιού… χρειάζεται σήμερα παρά ποτέ τη βοήθεια μας!
Τι από τα παραπάνω μπορούμε να κόψουμε;
Στη φετινή Γενική Συνέλευση του Χαμόγελου του Παιδιού αποφασίστηκε να μην κόψουμε τίποτα.
Σήμερα, «Το Χαμόγελο του Παιδιού» έχει μόλις 1,5 μήνα «ζωής».
Παρά τη δεινή οικονομική κατάσταση του Χαμόγελου και τη γενικότερη δύσκολη κοινωνικοοικονομική περίοδο που διανύουμε, συνεχίζουμε δυναμικά.
Από σήμερα ξεκινάει, σε πανελλήνια κλίμακα, εκστρατεία ενημέρωσης, συμμετοχής και εξεύρεσης πόρων για «Το Χαμόγελο του Παιδιού»… για Το Χαμόγελο του δικού μας παιδιού!
«ΑΝ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ»
Ανδρέας Γιαννόπουλος
Καλέστε τώρα στο 14545
από όλα τα δίκτυα σταθερής τηλεφωνίας, με χρέωση 2,27 ευρώ ανά κλήση
και από τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας (COSMOTE, VODAFONE, WIND), με χρέωση 2,46 ευρώ ανά κλήση
Στείλετε τώρα SMS στο 54020
τη λέξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO
από κινητό τηλέφωνο (COSMOTE, VODAFONE, WIND) χρέωση 2,46 ευρώ ανά SMS
- ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ τα σπίτια μας
- ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ τα ασθενοφόρα για τα παιδιά και τα νεογνά
- ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ το AMBER ALERT
- ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά SOS1056
- ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ τις ομάδες δημιουργικής απασχόλησης στα νοσοκομεία παίδων
- ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ τις δωρεάν υπηρεσίες του Χαμόγελου για κάθε παιδί, γονιό, εκπαιδευτικό
Τι από τα παραπάνω μπορούμε να κόψουμε;
Στη φετινή Γενική Συνέλευση του Χαμόγελου του Παιδιού αποφασίστηκε να μην κόψουμε τίποτα.
Σήμερα, «Το Χαμόγελο του Παιδιού» έχει μόλις 1,5 μήνα «ζωής».
Παρά τη δεινή οικονομική κατάσταση του Χαμόγελου και τη γενικότερη δύσκολη κοινωνικοοικονομική περίοδο που διανύουμε, συνεχίζουμε δυναμικά.
Από σήμερα ξεκινάει, σε πανελλήνια κλίμακα, εκστρατεία ενημέρωσης, συμμετοχής και εξεύρεσης πόρων για «Το Χαμόγελο του Παιδιού»… για Το Χαμόγελο του δικού μας παιδιού!
«ΑΝ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ»
Ανδρέας Γιαννόπουλος
Καλέστε τώρα στο 14545
από όλα τα δίκτυα σταθερής τηλεφωνίας, με χρέωση 2,27 ευρώ ανά κλήση
και από τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας (COSMOTE, VODAFONE, WIND), με χρέωση 2,46 ευρώ ανά κλήση
Στείλετε τώρα SMS στο 54020
τη λέξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO
από κινητό τηλέφωνο (COSMOTE, VODAFONE, WIND) χρέωση 2,46 ευρώ ανά SMS
Τετάρτη 13 Απριλίου 2011
ΕΠΕΙΓΟΝ
Το Χαμόγελο του Παιδιού δεν έχει παρά μόνο 2 μήνες ζωής κι ένα σωρό αγγελούδια θα γυρίσουν σε γονείς που τα κακοποιούν ή θα μείνουν στο δρόμο, γιατί τους γίνεται έξωση από το σπίτι που στεγάζει αυτά τα παιδιά λόγω έλλειψης χρημάτων.
Κάντε όλοι ένα μικρό κόπο και στείλτε μήνυμα στο 54020 τη λέξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO (χρέωση 2,46 € ανά SMS) ή καλέστε από σταθερό ή κινητό στο 901 11 151515 (χρέωση 3,67 € ανά κλήση).
Να βοηθήσουμε όλοι να μη χάσουν το σπίτι τους. 2,5€ δεν θα λείψουν από κανένα!
ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ… ΤΩΡΑ!!!
Κάντε όλοι ένα μικρό κόπο και στείλτε μήνυμα στο 54020 τη λέξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO (χρέωση 2,46 € ανά SMS) ή καλέστε από σταθερό ή κινητό στο 901 11 151515 (χρέωση 3,67 € ανά κλήση).
Να βοηθήσουμε όλοι να μη χάσουν το σπίτι τους. 2,5€ δεν θα λείψουν από κανένα!
ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ… ΤΩΡΑ!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)